W ramach „Dnia dobrego słowa” w czytelni szkolnej odbyły się warsztaty z książkami pisarki Iwony Chmielewskiej. Miały one na celu zwrócenie uwagi uczniów na osoby z niepełnosprawnością oraz wskazanie w jaki sposób na co dzień my możemy takim osobom pomagać. Poruszały również problem głodu na świecie oraz nierówności społecznych. Rozmawialiśmy o tym, jaki my mamy wpływ na to, jak możemy działać. Rozmawialiśmy także o tym, jak w każdy z nas może w drugim człowieku znaleźć „pozytywne strony”. W ramach warsztatów klasy wysłuchały biografi autorki książek Iwony Chmielewskiej, a następnie wspólnie przeczytaliśmy książkę.
W klasie 5 D czytaliśmy „Pamiętnik Blumki”.
Ta niezwykła, słowno-obrazowa książka to zatem wizerunek Korczaka widziany oczyma dzieci, przy czym – co bardzo ważne – mała autorka pamiętnika mówi o innych dzieciach tak, jakby mówił o nich sam Korczak, a więc z miłością i zrozumieniem. Każde dziecko jest inne – ma własną osobowość, charakter, talenty, zainteresowania i marzenia na przyszłość. Blumka, opisując życie w Domu Sierot, przytacza – jakby mimochodem – podstawowe założenia pedagogiki Korczakowskiej. Można powiedzieć, że fikcyjna fotografia zyskała na kartach książki prawdziwe życie, stając się obrazem jedynej w swoim rodzaju wspólnoty.
Po lekturze książki dzieci dostały krótką historię jednego bohatera i w parach wymyślały jego przeszłość oraz przyszłość. Na końcu każdy odczytał biografię swojego bohatera.
W klasie 2D czytaliśmy „Cztery zwykłe miski”.
Książka przekazuje głęboką refleksję o niesprawiedliwości społecznej i sile tworzenia. W całości powstała w duchu recyklingu – z używanych i nikomu nie potrzebnych materiałów. To lapidarna opowieść z głęboko humanistycznym przesłaniem – o nadmiarze i braku, a przede wszystkim o potędze kreacji. W dobie uśpionej czujności na los innych, kiedy młodzi w konfrontacji z przeesttyzowanym przez media obrazem świata, wybierają wygodne półprawdy („wolę nie wiedzieć”), to dzieło wybitnej autorki jest jak niezbędne remedium. Udało jej się pokazać ważne sprawy w najbardziej uniwersalny sposób, zbudować prostą, a jak bogatą opowieść za pomocą symboli i metafor otwierających możliwość wielopoziomowych odczytań.
Po lekturze książki dzieci wykonały pracę plastyczną przy użyciu czterech szarych misek. Z prac powstała na korytarzu wystawa.
W klasie 6A czytaliśmy książkę „Oczy”.
Autorka wprowadza nas w świat, nad którym mimo tego, że jest naszą codziennością – często się nie zastanawiamy, przechodzimy dalej. „Ten, kto widzi, nie wie nawet, jak cenny skarb dostaje w prezencie”. Co to znaczy, że widzimy? A może pomimo, że widzimy, to czegoś właśnie nie widzimy? A ci, którzy nie widzą oczami, może właśnie widzą więcej? Na pewno „ten, kto nie widzi, dostaje inny skarb w prezencie”. I chyba wszystko zależy od tego, kto i w jaki sposób ten swój skarb wykorzysta... Na pewno wszyscy zasługują na szczęście, miłość, pracę, uczenie się, poznawanie – niezależnie od tego czy widzą, czy nie.
Po lekturze książki dzieci „wczuwały się” w postawę osoby niewidomej, z zasłoniętymi oczami po dotyku dłoni próbowały rozpoznać osoby z ich klasy, okazało się, że zadanie nie jest łatwe. A osoba niewidoma zupełnie inaczej odbiera otoczenie, innymi zmysłami. Dzieci mogły również obejrzeć książkę napisaną alfabetem Braille`a.
Biblioteka ul.Szkolna
